Wie het nieuws een beetje volgt, zal bij Nigeria eerder denken aan een zekere organisatie die delen van het land terroriseert dan aan, laten we zeggen, Lagos Fashion Week. En toch: mode uit Nigeria wint aan terrein. Of beter gezegd: mode uit Afrika wint aan terrein, en Nigeria is het populairste jongetje van de klas.

Mode uit Afrika wordt door een aantal prominenten uit het vak gewaardeerd als de rijzende ster die je niet moet negeren. Mode uit Afrika is booming. De kleren zijn een frisse wind, die waait door een wereld verpakt in tweed, ruiten en gedeconstrueerde kledingstukken van labels als Vetements. Het is iets nieuws onder de zon.

Lagos Fashion Week

Omoyemi Akerele is de oprichter van Lagos Fashion Week. Ze zwaaide haar carrière als advocaat gedag en besloot zich te storten op de groei van de mode-industrie in Nigeria. Acht jaar later is Lagos Fashion Week een van de grootste evenementen van het continent; met voorname Afrikaanse ontwerpers, die er hun collecties showen en voorname internationale modejournalisten, die ze komen bekijken.

Ook ik toog naar Lagos, Nigeria, om fashion week te bezoeken en sprak er met ontwerpers en influencers. Ook leerde ik wat basisregels over hoe de modewereld in Afrika in elkaar steekt. In Lagos geldt alvast: you really are only as impressive as your last appearance. En wat betreft die appearance: go big or go home. Ik kreeg twee adviezen mee. Een: ‘Your clothes are boring, you should wear more color.’ Twee: ‘This outfit is too Western, you should wear more color.’

Dus. Daar zat ik dan, op de achterbank van mijn vrolijke driver Hillary, in mijn niet zo vrolijke outfit, onderweg naar het modeweekterrein. Dat ritje zou een kwartier moeten duren, maar kostte ons een uur of twee. Eerst raakte Hillary de weg kwijt – Lagos is nogal aan de maat moet u weten, een netwerk van chaotische en drukbezette wegen waar het jammerlijk ontbreekt aan verkeers- en straatnaamborden. Voorts belandden we in een typische Lagosiaanse file, lang en meedogenloos. Gelukkig begon fashion week vijf uur later dan gepland, wegend falende elektriciteit.

 

Afrika, shaping fashion’s future?

Op het promotiemateriaal van Lagos Fashion Week staat geschreven: ‘Africa – Shaping Fashion’s Future’. Daar kunnen ze zomaar ’ns gelijk in krijgen; de potentie is er zonder twijfel. Hoewel er nog een boel moet gebeuren. Meer investeren in infrastructuur, in stabiele elektriciteit, in kledingfabrieken, waardoor ontwerpers op grotere schaal kunnen produceren om te voldoen aan de eisen van internationale inkopers.

Ontwerper Lisa Folawiyo vertelde me eens: ‘Ik ben nu veertien jaar onderweg als ontwerper en heb in de loop der jaren een boel talent voorbij zien komen met echt coole en nieuwe ideeën over wat mode zou kunnen zijn. Ze pakken bepaalde tradities, maar geven er een moderne draai aan met een charme waarop de hele wereld reageert.’ Folawiyo heeft zelf met succes de iconische West-Afrikaanse stof Ankara nieuw leven in geblazen door ’m te verfraaien met glimmers, glitters en pailletten. Haar kleren zijn te koop bij prominente winkels als Moda Operandi, Mytheresa.com en Selfridges (voor het geval je niet binnenkort naar Nigeria reist en wel een Folawiyo in je kast wilt).

‘Toch heb ik het idee dat we meer hadden kunnen doen, dat we nu verder hadden kunnen zijn als we spreken over wat mode is in andere delen van de wereld,’ vervolgde Folawiyo. ‘We worden momenteel beperkt. Als je kijkt naar de productie, naar de expertise van onze kleermakers… we hebben niet genoeg kledingfabrieken, hebben niet echt investeerders zoals je dat in het Westen ziet. In Nigeria dragen veel ontwerpers alle lasten zelf. Als je dat doet, dan zit er al gauw een limiet aan je groei.

Mode uit Afrika is niet langer de exotische nakomer

Adebayo Oke-Lawal is het creatieve brein achter mannenmodelabel Orange Culture. Wanneer ik hem vraag welke factoren de Afrikaanse modewereld belemmeren: ‘Een is het vooroordeel over wat een Afrikaans ontwerp is of zou moeten zijn. Mensen hebben een bepaald idee bij hoe het eruit zou moeten zien. Het is beperkend dat we nog steeds moeten bewijzen dat Afrikaanse mode meer is dan safari, tribal en waxprintjes.’ Met zijn ontwerpen onderzoekt Oke-Lawal wat het betekent en wat het zou kunnen betekenen om een man te zijn in Nigeria. Hij is niet bang stereotypes te bevechten, ook niet om mannen de kans te geven zich minder mannelijk dan de Nigeriaanse norm te kleden. Naast staande ovaties heeft hij daardoor ook weleens te maken gehad met doodsbedreigingen van de meer conservatieve Nigerianen die zijn kleren des duivels vinden. ‘Ik denk dat het allereerst belangrijk is Afrikaanse mode voorbij die vooroordelen te gaan zien. De beste manier om de industrie vooruit te helpen is niet alleen door foto’s te maken, maar onze merken ook in te kopen, ons de kans te geven deel uit te maken van de internationale mode-industrie.’

Hij heeft gelijk. Te vaak is Afrikaanse mode benaderd als het exotische nakomertje. Dat moet maar ’ns klaar zijn. Tijdens Lagos Fashion Week heb ik genoeg collecties voorbij zien komen die kunnen wedijveren met die uit Londen, New York, Milaan of Parijs. Er was Tongoro Studio, het Senegalese Label van ontwerper Sarah Diouf, waar Beyoncé zo dol op is. Er was Maki Oh, van Nigeriaanse ontwerper Amaka Osakwe, waarin voormalig first lady Michelle Obama en popsterren als Lady Gaga graag mogen lopen. En wat te denken van ontwerper Emmy Kasbit, die afgelopen jaar Theresa May mocht aankleden tijdens haar eerste officiële bezoek aan Nigeria.

Ik durf te zeggen dat Lagos in de toekomst, mits het aan z’n infrastructuur en elektriciteit werkt, in de toekomst bij het rijtje Londen, New York, Milaan en Parijs geschreven wordt.