Abatanguha Dance Company leert met danstherapieproject ‘A person with a disability can dance’ jongeren met een handicap dansen en helpt dwaze vooroordelen de wereld uit.

Rwanda. Een land dat eens diepbedroefd aan flarden lag door een gruwelijke genocide, erna dapper overeind krabbelde, en nu bijna een kwart eeuw later klaar is de mensen een nieuw gezicht te laten zien. Een vrolijk glimlachend gezicht. Eentje dat zegt: wees toch welkom, hier gaat het goed. Of in ieder geval: hier gaat het heus beter. En dat klopt, het gaat beter. De economie groeit, armoedecijfers dalen, er is weinig corruptie. De straten worden op het smetvrezerige af schoongehouden. Er wordt volop gebouwd.

De nieuwe generatie draagt een steentje bij. Vaak een creatieve. In hoofdstad Kigali opent ze kunst- en fotogalerijen, hippe restaurants, start ze een eigen modelabel, maakt ze muziek, formeert ze een dansgezelschap… Je kunt fotografieworkshops volgen, leren kunstschilderen, je dansspieren trainen, er is in Kigali voor elke creatieve skill wel een passende workshop te vinden.

Abatanguha Dance Company

Een plek waar de Rwandese jeugd hun hart kan ophalen (en waar je als reiziger ook meer dan welkom bent), is Kimisagara One Stop Youth Center, daar waar Abatanguha Dance Company dagelijks traint. Wie er langsgaat zal zien: een warm bad vol vriendelijke en bekwame jongens die je met plezier een paar moves of een choreografie leren en openstaan voor creatieve kruisbestuiving. Het gezelschap voelt als een brotherhood, en dat is het ook. Jongeren die erop afkomen worden gratis getraind.

En dat is meteen de prachtige meerwaarde van deze club: jongeren van de straat en uit de criminaliteit houden, ze iets geven dat inspireert en motiveert. De oprichters en harde kern van de company zijn nobele rolmodellen. En in een land dat nog volop aan het opgroeien is, zijn rolmodellen waarin de jeugd zich herkent en waar ze zich aan kunnen optrekken, o-zo belangrijk.

Over die harde kern van Abatanguha; die bestaat uit vier dansers. Amani Kiwembe (aka B-boy Kiwembe), Abdul Ndagijimana en Alex Heskey (aka Killing Machine) zijn grootgebracht met breakdancing, Chris Ashton (aka Poppin’ Chris) is uitblinker in de stijl popping en locking en samen bekwamen ze zich in stijlen als afrodans, modern en hip-hop.

Ikzelf, enthousiaste amateur met heus een paar coole moves in haar dansmovesrepertoire, besloot er op een goede ochtend aan te kloppen en mee te trainen. Het was feest. Chris leerde me een pop en een lock, Amani een breakdancemove waarmee ik nog eens goede sier kan maken op feesten en partijen en met z’n allen choreografeerden en improviseerden we dat het een lieve lust was. Mocht je Kigali aandoen, ga er dan zéker poolshoogte nemen in dansklare kleren.

Danstherapieproject

Abatanguha betekent vrij vertaald: ‘Mensen die bereid en klaar zijn ergens voor te gaan’. En dat zijn ze absoluut. Ze organiseren battles en andere dansevenementen (check @kigali_breaking_cypher op Instagram), choreograferen theaterstukken die ze vervolgens opvoeren, geven danslessen en workshops voor iedereen die wil en, mijn persoonlijke favoriet: ze startten het danstherapieproject ‘A person with a disability can dance’ waarmee ze jongeren met een handicap uit hun isolement halen, ze bemoedigen en leren dansen. Iedereen kan dansen, stelt het project terecht. ‘You’re not disabled by the disabilities you have, you’re able by the abilities you have,’ luidt het devies.

De dansers tackelen er subiet akelige vooroordelen mee en breken lansen voor meer diversiteit en gelijkwaardigheid. Het project is een broodnodige safe haven voor jongeren met een handicap die zich eens niet een tweederangsburger willen voelen en die niet de straat op willen om te bedelen – vaak de bittere realiteit voor wie in Rwanda een lichamelijke afwijking heeft.

Kubasha Dance Group

Prille successen worden geboekt. Kubasha Dance Group (@kubashacrew_official) vloeide er alvast uit voort en bestaat op het moment van schrijven uit elf leden. Er wordt opgetreden. Vanuit Denemarken vloog een docent met elf studenten fysiotherapie over voor kennisoverdracht en werd er met de donatie van beenprothesen nodige medische hulp geboden. In de Rwandese krant The New Times vertelt een van de dansers, Paul Mugabe, dat hij dankbaar is voor de dansgroep en de Deense studenten. ‘De groep voelt als een familie, omdat ik mensen ontmoet die zijn zoals ik,’ aldus Mugabe. ‘Ik heb me vaak eenzaam en geïsoleerd gevoeld, omdat ik zichtbaar anders ben dan andere mensen. Toen ik hoorde van de dansgroep en me aansloot, veranderde mijn leven flink. Met de optredens die we doen, verdien ik nu wat geld. En ik krijg de nodige beweging, wat gezond is.’

Meedoen met Abatanguha Dance Company?

Wil je een keer meetrainen of ben je een danser en wil je een dansworkshop geven? Leuk! Neem contact op met Amani. Dat kan via Instagram-account @bboykiwembe.

Amani en z’n team doen alles gratis en voor niets, om maar zoveel mogelijk mensen te bereiken en helpen. Ze zijn afhankelijk van gulle gevers. Als je het werk van Abatanguha Dance Company wil ondersteunen, neem dan contact op met Amani.